AWS – aktualności w skrócie – nr 7/2010

Sprawa na dwie laski

 

Zwykle na pierwszym miejscu zamieszczamy relacje z budów w Brampton i Mississaudze. Tym razem jednak święty Eugeniusz i niezbyt święta Marylin muszą ustąpić pierwszeństwa Lechowi B. oskarżonemu o napaść  seksualną, którego sprawa rozpoczęła się we wtorek 2 marca na 3 piętrze ontaryjskiego sądu .

Jak w każdej tego typu sprawie musi brać udział jakaś „laska”. Tu jest ich nawet dwie, ale po kolei. Pana Leszka , 86 –letniego weterana wojennego, spacerującego czasami po Roncesvalles  w mundurze, znają w Toronto przynajmniej z widzenia, prawie wszyscy. Latem 2008 roku został on zatrzymany na ulicy przez policję ponieważ jego rysopis odpowiadał zgłoszeniu jakiejs kobiety , która podobno była przez niego „molestowana” na ławce przy Bloor St. w pobliżu High Parku.  Policja sporządziła raport, z którego wynikało, że  rzekoma „poszkodowana”  nie koniecznie  ma wszystkie klepki na swoim miejscu, co jednak prokuratorce nie przeszkodziło sporządzić oskarżenia i tryby sprawiedliwości zaczęły się kręcić. Aby uniknąć przez nie  zmiażdżenia pan Leszek udał się po pomoc do polonijnego adwokata. Ten jak się okazało potem paluchem w tej sprawie nawet nie kiwnął, co nie przeszkodziło mu jednak przyjąć prawie dwu tysięcznego honorarium. Na parę tygodni przed  sprawą w sądzie pan Leszek pożalił się wydawcy pisma Polonez ,znanemu cykliście i fotografowi Markowi Gołdynowi. Ten nie zostawił go samego i przyprowadził do swojego znajomego adwokata Krzysztofa Preobrażeńskiego, który obiecał zająć się tą sprawą.  Było to w sobotę 27 lutego. Ponieważ poprzedni prawnik, nie udostępnił akt sprawy, nowy obrońca pana Leszka nie mógł się z nimi nawet zapoznać. Ostatecznie po trwającym przez dwa dni posiedzeniach sądu sprawa została przełożona na  21 i 23 lipca 2010. Tyle faktów ale czy nie nasuwa się jednak proste pytanie o co tu tak naprawdę chodzi? Każdy zdolny do samodzielnego myślenia człowiek popukałby się na takie bzdury  w czoło. Czy to możliwie aby prokurator oskarżająca w tej sprawie nie posiadała takiej zdolności, wymaganej przecież nawet od zatrudnionych przy najprostrzych czynnościach ? Czy to nie  jest zatem czasami perfidne naciąganie państwa kanadyjskiego, czyli tak naprawdę nas wszystkich na koszty, które są jednocześnie dla takich jak ona urzędników profitami? Nie wszystko można przecież zwalić tu na „procedury” bo te musi jednak ktoś uruchomić.Czy to możliwe żeby w takim kraju jak Kanada mogli robić to kompletni ignoranci? Niestety ,ale wpadliśmy chyba w pułapkę ustawodawstwa gdzie oskarżyć każdego może każdy dureń nawet bez dowodów, bo go to nic nie kosztuje. Obalenie takiego oskarżenia to już są poważne koszty nie tylko finansowe, bo straconego zdrowia nam nikt nie zwróci. Tylko dlaczego ciągle nazywa się to wszystko sprawiedliwością?  Oczwiście taka sprawa poprawia statystyki tego resortu, przestępca szybko wykryty i na dodatek niegroźny ani dla policji ani dla pracowników sądu. Chociaż tu akurat niezupełnie, bo był tam też i moment grozy. Skarżąca „laska” wprawdzie nie pojawiła się na sali , ale za to jeden z  przyjaciół  oskarżonego przybył z tą drugą tytułową laską. Czujne oko tajniaka natychmiast wyłowiło groźną broń i laska została starszemu panu, inwalidzie odebrana.Prokurator wezwała posiłki, które przybyły w osobie policjanta w pełnym rynsztunku. Obaj obmacali drewnianą laskę dokładnie i dla bezpieczeństwa sądu uzbrojony policjant pozostał na sali czujny i gotowy. Podważono tym samym kompetencje jego kolegów, którzy przy wejsciu do budynku decydują o tym z jaką laską można tam się pojawić. Nie wiemy jak nazywa się tajniak ale patrząc na zestresowanego pana Leszka i łzy w oczch pozbawiono  laski inwalidy nawet  jak nie nazywał się Bruner to na pewno każdy z tam obecnych zwróciłby się do niego chętnie słowami Hansa Klossa.

Nasza Polonia nie zostawiła pana Leszka samego, przynajmiej na sali sądowej.

Obecnych było prawie 20 osób a wśród nich wicekonsul RP. Niestety teraz czeka nas ciąg dalszy i prawdopodobnie jakieś koszty. Marek Gołdyn założył w Credit Union konto gdzie można wpłacać datki na pomoc w pokryciu kosztów niestety, ale jednak  procesu. Oczywiście wśród  Polonii podniosły się zaraz głosy dlaczego właśnie on. Trudne pytanie, prosta odpowiedź: bo on pierwszy na to zareagował i nie kompromitujmy się wzajemnie bo w ten sposób na pewno nikomu nie pomożemy.

 

specjalnie dla

prawda.ca

Krzysztof Sapiński

 

PS. aby ubiec pytania młodszych czytelików nie znających filmu o przygodach agenta J-23, otóż Hans Kloss wygarnął  tam SS-manowi Brunerowi po prostu: „ Bruner, ty świnio”

 

 

 

 

Z kroniki budowalnej

 

I mamy problem. Wprawdzie na obu budowach nastąpił postęp prac to obok budowy w

Mississaudze zacząl wyrastać następny budynek bo według projektu ma być ich dwa. Projekt obiektu w Brampton też zakłada, że  oprócz kościoła być tam jeszcze centrum handlowe. Pytanie czy nasze współzawodnictwo traktować jako jeden wieżowiec i kościół czy dwa wieżowce i kościół z centrum. Może czytelnicy poradzą jak to rozwiązać.

Najbardziej zauważalną zmianą w krajobrazie budowy w Bramton jest stalowa iglica ustawiona przed wejściem do kościoła. Wygląda to na wieżę, która po złożeniu jej na ziemi będzie zamotowana na dachu budowli. Chyba jednak niepotrzebnie pochwalono się tym góralskim sprytem, bo jak ci w Mississaudze zaczną składać całe segmenty pionowe w poziomie to mogą niestety wygrać.

 

Podsłuchane na Roncesvalles

 

Trudne jest życie restauratora, nie dość że gnębią go różne sanepidy to i nachodzą wierzyciele. W jednej z torontońskich knajpek podsłuchaliśmy rozmowę ,z której wynikało, że restaurator jest winien za jakąś usługę związaną bodajże z reklamą $60 i to od września ubiegłego roku.Ponieważ restaurator najwyraźniej unikał rozmowy na ten temat wyprowadzony z równowagi wierzyciel wyjaśnił obecnej tam parze klientów o co chodzi. Restaurator załatwił sprawę tak jak potrafił, chwycił go za kołnierz i wypchnął z lokalu. Cóż jeśli taki restaurator  oddawnie niewielkich nawet długów traktuje  dość Abstrakcyjnie to nie można raczej być pewnym co u niego w zupie pływa. Smacznego!

 

Podsłuchane w TD bank

 

Czeki bez pokrycia nie są przyjemne szczególnie dla tych, którzy je otrzymali. Dla nich właśnie wymyślono tak zwane  czeki certyfikowane. W TD Bank byliśmy świadkiem jak ktoś chciał właśnie certyfikować czek pochodzący z tego oddziału. Panienka z okienka uznała, że musi najpierw zadzwonić do osoby, która ten czek wystawiła. Telefonu jednak nikt nie odbierał.  Klient próbował tłumaczyć ,że czek jest przecież z tego banku, on ma ID, a ponadto jeśli wystawienie czeku bez pokrycia jest przestępstwem to współpraca z ewentualnym przestępcą też nim jest. Panienka swoje, że to sa procedury TD Bank i już. Zdenerwowany klient wyszedł lecz wrócił po kilkunastu minutach. Zadzwoń teraz, powiedział panience. Zadzwoniła. Telefon ktoś odebrał i widocznie pozwolił certyfikować bo czek ostemplowano, podziurkowano i pobrano sporą jak na taką usługę opłatę ($15). Klient schował czek i powiedział jej, że ten  telefon to odebrał jego kolega. Panienka zrobiła głupią minę i powidziała, że to jej nie obchodzi , ona postąpiła zgodnie z procedurą. Wieczorem klient przeczytał w gazecie, że prezes TD zarobił w ubiegłym roku  o 600 tyś. dolarów mniej . Dobrze mu, że za te idiotyczne procedury puszczono go w skarpetkach, pomyślał . Dopiero póżniej doczytał, że prezes zarobił tylko $10.4 miliona a nie $11 milionów jak dwa lata temu.

 

Polska szkoła dyplomacji

 

„Polska może mieć prezydenta niskiego, ale nie nie małego”. Kto to powiedział? Oczywiście wszyscy wskażą na Palikota. Niestety, ale są to słowa szefa polskiej dyplomacji Radosława Sikorskiego. Czy ktoś kto nie zna tabliczki mnożenia może kierować instytutem matematycznym? Okazuje się, że w Polsce tak. Bo widocznie dla ministra Radka język  dyplomatyczny znaczy  to tyle co, wolno cedzić przez zęby.Czy możemy sobie wyobrazić by Clintonowa palnęła,że:  „Ameryka może mieć prezydenta czarnego ale nie ciemnego”. Chyba jednak nie.

 

 

Ucieczka z Aleji Milłoki

 

Sklepikarze z chicagowskiego Jackowa rozpaczają nad spadkiem klientów (Angora nr 9). Winni są wszyscy: ekonomia, rząd a nawet LOT, który przewozi podobno teraz więcej pasażerów z Chicago do Warszawy niż w odwrotnym kierunku. Jakoś do głowy im nie przyszło, że nikt po prostu nie chce dłużej mieszkać w sąsiedztwie takiego jak to po polsku można by określić dziadostwa. Sklepy przypominające czasami bazarowe budy z ubiegłego wieku  to niestety częsty tam widok. Klienci musieli kiedyś zauważyć, że żyją w XXI wieku oni nie, ot i cała tajemnica.

 

 

Nasi w Vancouver

 

Na zakończonej olimpiadzie  oprócz sporych polsko – kanadyjskich sukcesów mieliśmy też nasze polonijne. Torontońską Polonię reprezentowali Kabaret Pod Bańką, który wystąpił dla polskiej reprezentacji oraz popularna reporterka z programu „Na luzie” OMNI TV. Robiąc reportaż tym razem jednak dla TVN, przebyła ponad 4 tysiące kilometrów by przeprowadzić prawie 2 minutowy wywiad z samym mistrzem Małyszem. Jak to zwykle u niej bywa i tym razem wyszedł materiał na szóstkę. Dawno chyba nie widziano Adama  w tak świetnym nastroju. Wcale nie przesadzone są więc raczej pogłoski,  że gdy Irmina Somers przeprowadza akcję reklamową w Starskim, to od razu w sieci kablowej Rogers słupki wskazujące sprzedaż abonamentu iTVN skaczą gwałtownie do góry. Wywiad można obejrzeć również w internecie: